[|Liqe's Slave|]

Kaçış Yok
Çizik at soysuz kadere, veda et yurduna
Yüreğin yaralı da olsa, kaç bu dünyadan
Kan kokan elleri, vahşetin boyu ölçülmedi
Bu yalan efsane sona erdi, kaç dünyadan,
Yıkıldı insan, diz çöktü karanlığa
Gidiyorum şimdi sonsuzluğa…
Haydi, söyle
Çıkış var mı bu dünyadan?
Yok mu umut, yok mu ışık?
Kaçış var mı bu dünyadan?
Çizik at kaderine, karala yanlış ömrünü,
Yak ruhunu, yak kendini, kaç dünyadan
Duvarı yık, ateşi tut, böyle isyan görülmedi
Bu yalan efsane sona erdi, kaç dünyadan,
Yıkıldı insan, diz çöktü karanlığa
Gidiyorum şimdi sonsuzluğa…
Haydi, söyle
Çıkış var mı bu dünyadan?
Yok mu umut, yok mu ışık?
Kaçış var mı bu dünyadan?
Söyle, çıkış yok, kaçış yok,
Söyle, söyle, söyle,
Kaçış yok,
Bu dünyadan
Çıkış yok…..

[|Liqe's Slave|]

Kara Toprak

Karanlık bulutlardan damla damla kan düştü
Gözyaşlarıma karışıyor bu yağmur benim
Tahtımdan gözlüyorum geriye gelenleri
Et ve kana bürünen, ölümü yenenleri
Artık benim de dönüş vaktim geliyor
Yürüyorum durmaksızın, ardıma bakmaksızın
Suyu çekilmiş bir ağaç gibi kuruyorum ben
Gözyaşlarımı içenler asla ölmeyecekler

Ah! kara toprağa
Toza, kemiğe büründüm ben

Son andımı içtiğimde
Toza kemiğe büründüğümde
Anmasın hiç kimse benim adımı
Vaktiyle geberttiğim ölüm bana diz çöktürüyor
Ne yazık ki bana boyun eğdiriyor
Ah! Ellerim fışkırıyor topraktan çiçek gibi
Kesiyor ellerimi mezarımın dikenleri
Akan kanım ıslatıyor sızlayan ellerimi
Bir daha tutamam ben asla düşlerimi

Ah! kara toprağa
Toza, kemiğe büründüm ben
Ah! kara toprağa
Çok uzaklara gidiyorum ben

Her yanımı sarıyor kollarıyla karanlık
Her yanımda toprak kokuyor geçmişim gibi

[|Liqe's Slave|]

Karanlık Şehir
Bir bıçağın parlak yüzünde
Ölümle tanışır gözlerin,
Ensende suçun soğuk nefesi,
Kapılıp kaçırılır düşlerin,
Yanına kalır kan dökenin,
Can alıp can verenin,
Soysuzun eli bir kurbanın daha boynunda
Kara, kara kapkara şehir,
Işıksız, soluk şehir
Umuda geçit yok
Karanlık şehir…
Yere gömülmüş beyinlerin yarattığı kara dünyada,
Kuşatıldı ruhum geçmişin kirli sesiyle
Nedir ki insan, bir kurşunluk can, yaşı onsekiz
Bembeyaz taşa sarılan…
Yanına kalır kan dökenin,
Can alıp can verenin,
Soysuzun eli bir kurbanın daha boynunda
Kara, kara kapkara şehir,
Işıksız, soluk şehir
Umuda geçit yok,
Karanlık şehir…
Bunalımlı çağın kara zindanıdır bu şehir,
İnsanı kuldur, düşüncesi paradır, puldur,
Akıl kopkoyu dehlizdedir.
Sebebi çağların geriye itilişidir,
Üzeri örtülen şehrin, derin uykuya girişidir…

[|Liqe's Slave|]

Yalnız Hayal
Uyandım, gözlerim boşlukta açıldı
Toprağın koynundan çıkıyorum ben
Karanlık kokuyor her yanım
Yüreksiz ve ruhsuz sana döndüm ben
Belki ihanet bekler beni
Belki de hiç tutamazsın ellerimi

Karanlıklardan gelen
Yapayalnız hayalim ben
Milyonlarca yılın hüznüyüm
Sensizliğin sonuyum ben

Karatoprak yüzüm, yaralı gözlerim
Hissetmiyor ellerim, dokunamam ki sana
Belki ihanet bekler beni,
Belki de hiç tutamazsın ellerimi,

Ne yüreğim var benim,
Ne de yere düşen bir gölgeyim
Ağlayamam ki ben
Yok bir damla gözyaşım benim
Ne varım, ne yokum
Duymuyorsun beni
Çıkmıyor sesim, haykıramam ki sana…