[nilqün]

Konuşacağım uyusan da tek bir kelime bile duymasan da
Biterken bir zamanlar çok sevdiğimiz bu hikaye
Dokunuyorum ellerine aralanmış bacaklarına
Eğilip ıslak ağzına ağzımı dayıyorum son kez
Soluk soluğa
Saçların darmadağın iç çamaşırların odaya saçılmış
Dün ağladıktan sonra makyajın yastığına akmış
Uyandırmadan seni sıyırıp üstünden herşeyi
Terden ıslak vücudumu vücuduna dayıyorum son kez
Soluk soluğa
Artık çok üzmüyor beni hiç bir şey hissetmiyorum hatta
Bir kaç anı sadece onlarda silinir nasılsa zamanla
Bırakmıştım uzun zamandır ama ihtiyacım var şu anda
Bazen bir içki şişesi yaşam destek ünitesi
Bu kez gerçekten giderken gerçekten terkederken
Sana kapıyı çekerken uzun uzun bakıyorum son kez soluk
Soluğa